Íslensku lokapróf
Atviksliður (al.)
Atviksorð
Heimóttarlegur
Aumingjalegur
Nafnháttur
Að. Dæmi:að labba að hlaupa
Nafnháttarmerki
Að. Á undan sögn í nafnhætti
Umsögn
Aðalsögn setningunar
Persónugerving
Dauðir hlutir fá mannlega eiginleika
Einhljóð
E U I O A
Klofning
E-ja eða jö
Vondar eru átölur samviskunnar
Ef menn brjóta gegn samviskunni þá líður þeim illa
Óhlutstæð
Ekki hægt að snerta dæmi: ást, sorg eða tilfinningar.
Kör
Ellihrumleiki
Sterk nafnorð
Enda alltaf á samhljóða
Veik nafnorð
Enda á sérhljóða í eignarfall
Lýsingarháttur nútíðar
Endar alltaf á -andi
Andlag (andl.)
Fallorð i aukafalli
Sagnfylling
Fallorð í nefnifalli og stendur með áhrifalausri sögn.
Frumlag
Fallorð í nefnifalli. Hjálparsetning- spurning úr setninguni.
Að draga fjöður yfir eitthvað
Fela einhvað
Ljóðstafir
Fljúga hvítu Fiðreldin- 2 stuðlar Fyrir utan gluggan-1 höfuðstaður Þarnar siglir Einhver Inn-2 stuðlar í Ofur lítinn dugga-1 höfuðstafur
Hrúgald
Formlaus
Töluorð
Frumtölur-einn,tveir,þrír. Raðtölur-fyrsti,annar,þriðji.
Braglínur
Hver lína í ljóði kallast braglína
Spurnarfornöfn
Hver,hvor,hvaða
Hlutatæð
Hægt að snerta dæmi: fjall,hús eða borð
Atgeir
Höggspjót
Greinir
Kk-hinn kvk-hin hk-hið
Næturgagn
Koppur
Framsöguháttur (fh)
Lætur í ljós beina fullyrðingu eða spurningu. Dæmi: ég les og hljóp ég?
Viðtengingarháttur (vh.)
Lætur í ljós bæn eða ósk. Dæmi: þótt ég lesi
Tengiliður
Límir orð saman (samtenging)
Einkunn
Lýsir orðinu betur
Endirinn skyldi í upphafi skoða
Maður skyldi aldrei gera neitt án þess að vita hvaða afleiðingar það getur haft
Blindur er hver í sjálfs síns sök
Menn sjá ekki sín eigin mistök
Eignarfornöfn
Minn,þinn,sinn,vor
Renna út í sandinn
Mistakast
Af góðum hug koma góð ráð
Ráð sem koma frá þeim sem meina vel eru góð
Innrím
Rím í miðri línu
Boðháttur (bh)
Skipun. Dæmi: hlauptu
Vansi
Skömm
Ri-sagnir
Snúa,gróa,núa,róa
Standa einhverjum að baki
Standa sig verr en einhver
Hljóðskipti
Sterkar sagnir
Forsetningar
Stýra þolfalli. Dæmi: þessi bóka fjallar UM KETTI
Myndhverfing
Svipað samlíkingu nema í staðinn fyrir að segja "snjórinn er eins og flórsykur" segjum við "snjórinn ER flórsykur"
Oft hefur vinnulatur viljuga tungu
Sá sem er latur talar oft mikið til að hylma yfir leti sína.
Ábendingar fornöfn
Sá,þessi,hinn
Renna blint í sjóinn
Taka áhættu
Samtengingar
Tengja saman orð. Dæmi: langar þer í mat EÐA ís
Kerald
Tréílát
Landhlaupari
Umrenningur
Núðalegarsagnir
Unna,kunna,muna,má, Munu,eiga,skulu Þurfa,vilja vita.
Hafa hor
Vera óvinveittur einhverjum
Víl
Væl
Óákveðin fornöfn
Vísan
U- hljóðvarp
a-ö,a-u,a-ö eða u
Endarím
rím í enda línu
Skeika
skjátlast
Firra
vitleysa
Tvíhljóðar
Æ Á ÆJ
Persónufornöfn
Ég,þú,hann,hún,það
Fum
Óðagot
Betra er ólofað en illa efnt
Það er betra að sleppa að sleppa að lof einhverju heldur en að svíkja loforð
Bylur hæst í tómri tunnu
Það heyrist mest í þeim sem minnst veit
Runurím
Þegar allar línu í ljóðinu ríma
Karlrím
Þegar einhvað rímar í 1 atkvæði. Knár-smár
Miðmynd
Þegar gerandi kemur ekki fram. Við kysstumst
Kvennrím
Þegar orð ríma í 2 atkvæðum. Hundur-fundur
Víxlrím
Þegar rím er í 1. og 3. línu eða 2. og 4. línu
Áhrifslausarsagnir
Þegar sögnin stýrir nefnifalli
Hjálparsagnir
Þegar sögnin stýrir í aukafalli
Bein mynd
Þegar það er verið að lýsa einhverju.
Áhrifasagnir
Þegar það kemur fallorð í aukafalli eftir sögn. Dæmi: tuma VANTAR fisk. Þá kallast fallorðið ANDLAG
Sjaldan hlýtur hikandi happ
Þeir sem hika alltaf sjá ekki árangur
Þolmynd
Þolandi. Pilturinn var kysstur
Ópersónulegar sagnir
Þær breytast ekki þegar það er skipt um persónu
Niðji
Afkomandi
Mélkiskulegur
Fölleitur
Germynd
Gerandi, ég kyssti þig
Mundur
Gjald fyrir brúði
Hver er munurinn á atviksorði og lýsingarorði
Góð og vel reglan
Lýsingarháttur þátíðar
Hjálparorð: ég hef
Hnuðla
Hnoða
Stærilæti
Hroki
Sínkur
Nískur
Kemst þótt hægt fari
Oft er betra að gera hluti rólega og komast á leiðarenda en að flýta sér og klaufast og klúðra hlutunum
Forsetningarliður
Samansett af forsetningu og fall orði i aukafalli og alltaf a.m.k. 2 orð
Afturbeygt fornafn
Sig,sér,sín