Αλλοτρίωση πλαγιότιτλοι
η επικράτηση του ανθρώπου της βιομηχανικής κοινωνίας στον χώρο και στο διάστημα
Εκείνο που παρατηρεί κανένας σήμερα είναι πως ο άνθρωπος των βιομηχανικών κοινωνιών κατόρθωσε να κυριαρχήσει τόσο πολύ στο χώρο και στο διάστημα, που ο άνθρωπος άλλων εποχών δεν μπορούσε καν να το συλλάβει.
τα χαρακτηριστικά της ουσιαστικής φιλίας και τα εμπόδια στην επίτευξή της σήμερα
Η πραγματική φιλία προϋποθέτει ή, καλύτερα απαιτεί μια ολική στροφή, ένα ολόκληρο δόσιμο του ανθρώπου προς τους άλλους. Σωστή φιλία είναι πραγματική κατανόηση, κοινή βίωση όλων των όρων ζωής του άλλου. Στο σημείο όμως αυτό, παρατηρούν οι κοινωνιολόγοι, σκοντάφτουμε σήμερα μέσα στο θρίαμβο του τεχνικού πολιτισμού, ο οποίος είναι θρίαμβος του ορθολογισμού.Σκοντάφτουμε, γιατί η εσωτερική ζωή του ανθρώπου δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να ωριμάσει απλώς και μόνο κατά ορθολογικό τρόπο, έχει τους δικούς της όρους, τις δικές της απαιτήσεις, που, αν τις παραμελούμε και δεν τις αναπτύσσουμε όπως πρέπει, τότε παρουσιάζεται ένα χάσμα στην οργάνωση του εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου.
το βάθος και η εσωτερική επικοινωνία ως προϋποθέσεις της φιλίας και ο εκφυλισμός της φιλίας σε σχέση εξυπηρέτησης συμφερόντων
Κι όλα αυτά φθίνουν, γιατί η φιλία και η βαθύτερη γνωριμία, οι στενοί δεσμοί ριζώνουν σε μια βαθιά προσωπική συναναστροφή και σε μια εσωτερική συνάντηση με το νόημα του πραγματικού δεσμού, της πραγματικής και αγνής κοινοτικής ζωής των υποχρεώσεων και της εσωτερικής προσοχής για συμπαράσταση και βοήθεια του άλλου. Το βιομηχανικό πνεύμα στο δέσιμο και στις στενές εσωτερικές σχέσεις των ανθρώπων έδωσε μια νέα μορφή και περιεχόμενο, τις άλλαξε. Από στενές, εσωτερικές, ψυχικές φιλίες και συναντήσεις τις έκανε φιλίες ή κοινότητες συμφερόντων, συνεταιρικές εμπορικές φιλίες και κάθε άλλο παρόμοιο.
η κατάργηση των αποστάσεων και οι αυξημένες δυνατότητες επικοινωνίας
Οι άνθρωποι σήμερα επάνω στην υδρόγειο σφαίρα είναι τόσο κοντά ο ένας στον άλλο, παρά τις αποστάσεις που τους χωρίζουν, ώστε ο ένας να μιλά στον άλλο και να ακούεται από τη μια άκρη της γης ως την άλλη. Να μιλά προσωπικά με το ασύρματο και με άλλα μέσα, να ακούει μια είδηση ή έναν ομιλητή την ίδια στιγμή και όμοια όπως εκείνος που βρίσκεται ένα μέτρο κοντά του. Να γίνεται θεατής των ίδιων πραγμάτων και σκηνών την ίδια στιγμή που γίνεται εκείνος που βρίσκεται μέσα στο στενό χώρο - στην άλλη άκρη της γης - , όπου διαδραματίζονται όσα βλέπει ή ακούει και στην πιο απομακρυσμένη ποιμενική καλύβα ακούς την ίδια στιγμή τις ειδήσεις του άλλου ημισφαιρίου, κι ακόμη δεν ξέρομε σε δέκα χρόνια τι μπορεί να μας παρουσιάσει η ανάπτυξη του τεχνικού πολιτισμού.
το αυξημένο αίσθημα μοναξιάς και το χάσμα ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
Παρά την κατά θαυμαστό τρόπο συντόμευση ή καλύτερα αφανισμό των αποστάσεων, ο άνθρωπος σήμερα υποφέρει κάτω από ένα τυραννικό συναίσθημα μοναξιάς, τέτοιας που, ίσως, ποτέ να μην αισθάνθηκε τόσο πιεστικά ο άνθρωπος καμιάς άλλης εποχής.Κοινός αγώνας και κοινές ανάγκες δε μας ενώνουν σήμερα έτσι όπως άλλοτε, κατά προσωπικό τρόπο. Μόλις μπορούμε να αισθανθούμε και να ζήσουμε κάπως στενά το συνολικό πεπρωμένο μας. Κι ακόμη τον πιο στενό οικογενειακό σύνδεσμο, το πεπρωμένο της οικογενειακής κοινότητάς μας δεν το ζει ο σημερινός άνθρωπος του τεχνικού πολιτισμού έτσι όπως άλλοτε˙χαρακτηριστική επίδραση του βιομηχανικού πνεύματος και αλλαγή κοινωνικού σχήματος και μορφής.
η αδρανοποίηση των ανθρώπων και οι επιφανειακές επαφές
Στη νέα μορφή της ζωής, αυτής που είναι απόρροια της βιομηχανικής ανάπτυξης, οι άνθρωποι, κυρίως των καλά αναπτυγμένων βιομηχανικών κοινωνιών, είναι παθητικοί θεατές ενός κοινωνικού φαινομένου μέσα στον πλατύ κόσμο, όπου μένουν μοναχοί, μονήρεις, ανάμεσα σε μοναχούς και μονήρεις.Ο άνθρωπος σήμερα, κάτω από την επίδραση του βιομηχανικού πνεύματος, αναζητεί - και σ` αυτό τον βοηθούν τα τηλεπικοινωνιακά μέσα - όλο και πιο μεγάλους και πλατείς κύκλους γνωστών. Ζητεί να γνωρίζει όλο και πιο μεγάλη μάζα ανθρώπων, που κάτι να ξέρει ή κάτι να μάθει γι` αυτούς. Δεν αναζητεί την εντατική στενή γνωριμία, που να προέρχεται από κοινά βιώματα, παρά τη γνωριμία εκείνη που μόλις μπορεί να πει κανένας πως αναγνωρίζει ένα πρόσωπο.
η απομάκρυνση των ανθρώπων παρά τη φαινομενική εγγύτητά τους
Έτσι, ο άνθρωπος και των πιο απομακρυσμένων μερών της γης έχει έρθει τόσο κοντά μας, όσο βρίσκεται και ο πιο κοντινός γείτονας της κατοικίας μας. Αυτό ίσως είναι η αιτία που ο πλησίον μας σήμερα, ο στενός γείτονάς μας απομακρύνθηκε τόσο πολύ από κοντά μας, φαινόμενο που το διαπιστώνει η απλή καθημερινή παρατήρηση και πείρα, όταν δεν ξέρουμε χρόνια πώς λέγεται και ποιος είναι - για να μην πω κάτι περισσότερο - αυτός που κατοικεί με την οικογένειά του στο διπλανό διαμέρισμα της ίδιας πολυκατοικίας, που μένουμε κι εμείς.
